Home Tags Posts tagged with "florence"

florence

San Lorenzo basiliek

De San Lorenzo basiliek in Florence wordt omringd door de Biblioteca Laurenziana, Italië’s belangrijkste bibliotheek, en de Cappelle Medicee. De San Lorenzo basiliek is een sterk bewijs van de politiek macht van de Medici familie. Het bestaan van de kerk kan worden teruggegaan tot 393 toen Sint Ambrosius de kerk inzegende ter nagedachtenis aan het martelaarschap van Sint Laurens. De basiliek is schitterend versierd met onder meer een marmeren altaar dat is ontworpen door Desiderio da Settignano. In de kerk hangen vele kunstwerken van onder andere Donatello, Verrocchio, Filippo Lippi en Brunelleschi. Vele toeristen hebben niet de tijd om deze kerk te bezoeken en dat is jammer. Juist door de rust is het een schitterende plek om even bij te komen en de gedachten te laten gaan.

Santa Croce basiliek

De Santa Croce basiliek is te vinden aan het Piazza Santa Croce in Florence. Met de bouw van de kerk werd in 1294 begonnen. De fresco’s in de kapellen aan het hoofd van het transept zijn aangebracht door Giotto en worden beschouwd als de beste voorbeelden van de 14de-eeuwse schilderkunst. De architect Matas was verantwoordelijk voor de onderscheidende marmeren façade in de kleuren groen en wit. De Santa Croce basiliek bezit vele grafmonumenten van intellectuele, morele en religieuze Italianen waaronder Michelangelo, Machiavelli, Gioacchino Rossini, Galileo en Ugo Foscolo. Dante, de vader van het Italiaans, werd verbannen uit Florence en ligt begraven in Ravenna. Desondanks wordt hij in deze basiliek geëerd met een cenotaaf. Iedere zondag wordt er in de kerk een dienst gehouden. De tijden zijn 08.00, 09.30, 11.00, 12.00 en 18.00.

Ognissanti kerk

De Ognissanti kerk in Florence werd gebouwd in het midden van de 13de eeuw en werd grotendeels gebouwd tijdens de Barok periode. In de kerk zijn vele decoraties aangebracht. Achter het derde altaar is een fresco te zien van de hand van Sandro Botticelli waar op de Heilige Augustinus staat afgebeeld. Vlakbij bevindt zich ook de tweede kapel die toebehoord aan de Vespucci familie. Deze kapel is versierd met fresco’s van Ghirlandaio. Op de fresco’s zijn leden van de Vespucci te zien. In de eetzaal van het aangrenzende klooster kan men een fresco bewonderen van Dominico Ghirlandaio dat Het Laatste Avondmaal voorstelt. De Ognissanti kerk is gelegen in een rustig deel van de stad, op steenworp afstand van de rivier de Arno. Een ideale plek om even bij te komen van een stadswandeling door Florence.

Battistero di San Giovanni

De Battistero di San Giovanni ligt recht tegenover de Dom van Florence en is wereldberoemd vanwege de met reliëfs versierde, vergulde bronzen deuren, waarvan de naar de dom gerichte Porta del Paradiso van Ghiberti de beroemdste is. Nadat Lorenzo Ghiberti een door een kledinggilde uitgeschreven competitie voor het vervaardigen van het noordportaal had gewonnen, werd ook het maken van de reliëfs voor dit portaal aan hem toevertrouwd. De beroemde panelen, die dagelijks honderden keren worden gefotografeerd, zijn echter niet meer de originele.

De geschiedenis van de doopkapel gaat ver terug, maar haar oorsprong is vaag. Deskundigen vermoeden dat op deze plaats al in de 4de/5de eeuw een Romeins bouwwerk stond. Zekerder zijn zij ervan dat dit gebouw in de 7de eeuw werd vervangen door een vroegchristelijke doopkerk, gebouwd om de bekering van de Longobardische koningin Theodelinde te bezegelen. Maar waarschijnlijk is de kerk tot op de fundamenten afgebroken toen in de 11de/12de eeuw het gebouw dat er nu staat, verrees: achthoekig. met een vrij spits toelopend piramidedak dat wordt gekroond door een eveneens achthoekige lantaarn met ranke zuiltjes. Samen met de S. Miniato al Monte is het baptisterium de oudste kerk in Florence. Beide zijn voorbeelden van Florentijns-romaanse architectuur.

Gedurende de 12de eeuw was het baptisterium enige jaren de kathedraal van Florence. In de 12de/13de eeuw werd de buitenkant met marmer bekleed. U ziet twee verdiepingen met daarboven een soort tamboer waarop het dak steunt. Alle zijn versierd met geometrische figuren van groen en wit marmer. De benedenverdieping bevat aan drie zijden een portaal en aan één zijde een rechthoekige uitbouw, die in de 13de eeuw werd toegevoegd. De verdieping daarboven heeft aan iedere zijde drie blinde bogen waaronder vensters zijn aangebracht. De zijden van de tamboer worden gesierd door in drie vlakken verdeelde vierkanten, die van elkaar worden gescheiden door klassiek aandoende halfzuiltjes. De acht met wit en groen marmer beklede zijden worden van elkaar gescheiden door eveneens wit-groen gestreepte hoekpilasters.

De bronzen deur aan de zuidkant werd in de eerste helft van de 14de eeuw vervaardigd door Andrea Pisano. De reliëfs beelden het leven van Johannes de Doper en de kardinale en theologische deugden uit. Boven het portaal ziet u een beeldengroep, voorstellend Johannes de Doper tussen de beul en Salomé, een 16de-eeuws werk van Vincenzo Danzi. Aan het begin van de 15de eeuw maakte Ghiberti het noordportaal. De beeldengroep erboven, Johannes de Doper tussen de Leviet en de Farizeeër, is een werk uit het begin van de 16de eeuw van Giovan Prancesco Rustici.

In 1425 begon Ghiberti aan de in 1452 voltooide Porta del Paradiso (Paradijspoort), het beroemde oostportaal dat zo genoemd wordt omdat Michelangelo ooit opmerkte dat het portaal niet zou misstaan bij de ingang van het paradijs. Opvallend is dat hier de reliëfs niet meer worden ingekaderd door gelobde omlijstingen, maar de panelen volledig vullen. Weergegeven zijn tien scènes uit het Oude Testament. De beeldengroep boven het portaal stelt de Doop van Christus voor en is een 16de-eeuws werk van Andrea Sansovino. De reliëfs op de drie deuren geven in de volgorde waarin ze zijn gemaakt de overgang weer van gotiek, via late gotiek naar Renaissance.

Het interieur maakt een zeer ruimtelijke indruk. Ook hier zie je weer een overdaad aan geometrische figuren van ingelegd marmer. Maar het opvallendste element in het interieur is de enorme mozaïekcyclus in Byzantijnse stijl die de koepel en de apsis siert. Hij werd aangebracht in de 13de eeuw door veelal onbekende Venetiaanse en Florentijnse kunstenaars, onder wie, naar men vermoedt, Cimabue en in ieder geval Coppo da Marcovaldo. Centraal staat de Christusfiguur, een werk van Coppo, met links en rechts ervan een cyclus die het Laatste Oordeel voorstelt. Kijk eens hoe de geredden juichend uit hun doodskisten springen en hoe de verdoemden in de hel worden opgewacht door enge duivels. Andere scènes rondom zijn: de Schepping en de Zondvloed, het verhaal van Jozef, scènes uit het leven van Maria en Jezus en van Johannes de Doper. Voorts zijn heiligen en kerkvaders afgebeeld.

Voor het grafmonument van paus Johannes XXIII maakte Donatello de liggende pausfiguur. Het ook door Donatello voor het baptisterium gemaakte houten beeld van Maria Magdalena staat tegenwoordig bij de beelden van de campanile in het Museo dell’Opera del Duomo. Tegenover de zuidkant van het baptisterium (hoek Via Calzaioli) ziet u de laatgotische Loggia del Bigallo, deel uitmakend van een gebouw dat in de 14de eeuw werd verbouwd tot oratorium voor de Compagnia Maggiore di S. Maria del Bigallo, een orde die zich bezighield met het verplegen van pelgrims en het opvangen van weeskinderen. Nu huisvest het een klein museum met kunstwerken die de geschiedenis van de orde illustreren.

Orsanmichele in Florence

De Orsanmichele is een kerk in Florence die is te vinden aan de via Calzaiuoli. Sinds het einde van de 13de eeuw is de graanmarkt van Florence op deze plek gevestigd. Een graanvoorraad was cruciaal voor de stabiliteit van het dagelijks leven. Steden grepen regelmatig in om de prijzen en de voorraden te controleren. Met de bouw van het huidige gebouw werd in 1336 begonnen en dit kwam in de plaats van een oudere houten loggia die door een brand was verwoest. Orsanmichele was oorspronkelijk een open loggia rond de centrale graanmarkt van Florence. Orsanmichele ligt in het hart van Florence aan een as die loopt van de kathedraal naar stadhuis.

Nadat de begane grond gereedkomen was in 1350 en men was begonnen met de bovenverdiepingen, besloot men om de open loggia dicht te maken. Binnen was er een tabernakel die een genezend werkende afbeelding van Madonna met Kind beschermde. Na het uitbreken van de pest in 1348 werd er nog een verdieping op het gebouw geplaatst om graan op te slaan om de bevolking te beschermen tegen hongersnood. Tussen 1355 en 1359 maakte Andrea di Cione een nieuw tabernakel dat de oude moest vervangen. De tabernakel beschermde nu een schilderij van Madonna met Kind van Bernardo Daddi, dat de eerdere genezend werkende afbeelding had vervangen.Het opvallendst aan het exterieur zijn de grote nissen met beelden van de beschermheiligen van de gilden. Elke gilde kreeg de opdracht om één van de nissen aan de buitenkant van het gebouw te vullen met een vrijstaand beeld van hun patroonheilige. Aan het begin van de 15de eeuw hadden slechts drie van de veertien gilden hun nis gevuld.

In 1406 werden de Signoria van Florence ongeduldig en verklaarden zij dat de gilden hun nissen binnen tien jaar gevuld moesten hebben. De beelden in de nissen zijn gemaakt door grootheden als Lorenzo Ghiberti, Donatello en Nanni di Banco. Aan de Via Calzaioli ziet u van links naar rechts: Johannes de Doper door Ghiberti, Christus en de ongelovige Thomas door Verrocchio (1483) en de heilige Lucas door Giambologna (1601). Aan de zijde die uitkijkt op de Via dei Lamberti springt het linker beeld van de evangelist Marcus, een krachtig werk van Donatello (1413) het meest in het oog.

Piazzale Michelangelo

De Piazzale Michelangelo is verplicht voor de fotograaf die het bekende plaatje van Florence van bovenaf wil maken. Maar ook om gewoon van het uitzicht te genieten. Het is vooral leuk om hiernaartoe te gaan als u Florence al een beetje kent omdat u dan de bouwwerken die de ‘skyline’ bepalen zonder veel moeite kunt thuisbrengen: natuurlijk de Dom van Florence met zijn koepel en campanile, iets links daarvan de markante koepel van de Cappelle Medicee, het Palazzo Vecchio met zijn toren, het Palazzo del Bargello, de spitse toren van de Badia, enfin, u kunt er een sport van maken zo veel mogelijk te herkennen. Vanaf zijn sokkel midden op het plein houdt een replica van Michelangelo’s David u en de stad nauwlettend in de gaten. Aan zijn voeten liggen kopieën van de figuren die de graftomben van Lorenzo en Giuliano de Medici in de nieuwe sacristie van de S. Lorenzo sieren.

Ponte Santa Trinita in Florence

De Ponte Santa Trinita in Florence is een statige brug die beide oevers van de Arno met elkaar verbindt, enkele honderden meters stroomafwaarts van de Ponte Vecchio. Vanaf de Ponte Santa Trinita heeft u dan ook een prachtig uitzicht over de fraaie Ponte Vecchio. De brug die hier sinds de 13de eeuw lag, werd in de 16de eeuw gereconstrueerd door Ammanati en behoorde sindsdien tot de mooiste renaissancebruggen in Italië. Na verwoesting in de Tweede Wereldoorlog werd zij in de jaren ’50 in originele staat hersteld. Drie wijde bogen overspannen, gesteund door massieve pijlers, de rivier. De beelden aan weerszijden stellen de vier seizoenen voor. Als u een mooie foto wilt nemen van de Ponte Vecchio, dan is dit de perfecte plek.

Piazza della Signoria

Aan de Piazza della Signoria is Florence is het beroemde Palazzo Vecchio gelegen. De aanleg van het Piazza della Signoria stond onder supervisie van Arnolfo di Cambio en werd gestart in 1299. Sinds die tijd is het plein getuige geweest van alle belangrijke veranderingen in de geschiedenis van de stad. Net zoals die van het Palazzo Vecchio, is de naam van het plein verschillende keren veranderd: in eerste instantie kreeg het de naam Piazza dei Priori of Piazza dei Signori, het werd hernoemd tot Piazza del Granduca tijdens de regeerperiode van Cosimo I en behield deze naam tot 1859 toen de Grand Duchy uiteindelijk instortte. Sinds de eenwording van Italië draagt het plein de huidige naam Piazza della Signoria.

Naast de naam zijn ook de omtrek en de bestrating van het plein meerdere keren veranderd. Toen het Palazzo Vecchio werd uitgebreid werd een aantal huizen verwoest of naar achteren geplaatst om de grootte van het plein te handhaven. In het begin had het plein een eenvoudige oppervlakte van modder, later werden dit bakstenen en afgewerkt met pietras serena. Deze 19de-eeuwse oppervlakte is een aantal jaar geleden volledig vervangen door pietras, wat een heftige discussies opleverde tussen de Florentijnen en de mensen die verantwoordelijk waren voor de aanleg, niet alleen vanwege de nieuwe oppervlakte, maar ook omdat de oude stenen op mysterieuze wijze waren ‘verdwenen’.

In 1563 werd de Neptunusfontein van de hand van Ammannati op het plein geplaatst en in 1590 werd het ruiterbeeld van Cosimo I de’Medici van Giambologna rechts van Palazzo Vecchio geplaatst. In 1420 werd aan de rechterzijde van de façade van het Palazzo Vecchio de Marzocco van Donatello (nu een kopie) geplaatst als een symbool van kracht en vrijheid van de gemeenschap. De beroemde David van Michelangelo (nu ook een kopie, het origineel is te vinden in de Galleria dell’Accademia) naast de hoofdingang geplaatst als symbool van de overwinning van de democratie op de tirannie. Hector en Cacus van de kunstenaar Bandinelli uit 1534 werd in de buurt van de David geplaatst als herinnering van de Medici op hun binnenlandse vijanden. In de buurt van het midden van het plein ligt een rond plakkaat met een inscriptie die het punt aangeeft waar Savonarola stierf op de brandstapel.

Loggia del Mercato Nuovo in Florence

De Loggia del Mercato Nuovo in Florence werd gebouwd tussen 1547 en 1549 en ligt achter het Piazza della Signoria. Het werd gebouwd om de Florentijnse high zijdehandelaren en edelsmeden onderdak te bieden. Zij gebruikten het Piazza del Mercato Nuovo als een plek om samen te komen tijdens het middaguur. Eeuwenlang hebben handelaren hier hun waren als zijde, goud en handwerken aan de man gebracht. Ook tegenwoordig doet de loggia nog dienst als markt. Hier staan dagelijks diverse kraampjes waar vooral lederwaren te koop zijn. Voor de loggia staat de Fontana del Porcellino, de fontein van het varken. Deze fontein werd in de 17de eeuw door Pietro Tacca werd gebouwd. Het is traditie geworden om over de neus van het varken te wrijven en een wens te doen. Vervolgens moet men een muntstuk in de mond van het varken te leggen. Als vervolgens het water het muntstuk wegspoelt, en dit door het rooster valt, dan zal de wens uitkomen. De helling van het rooster is zodanig dat de meeste munten er niet door vallen. De opbrengst is voor de stad Florence.

Loggia dei Lanzi in Florence

De Loggia dei Lanzi op het Piazza della Signoria is zonder twijfel de mooiste loggia van Florence. De oorspronkelijke naam van de loggia is Loggia dei Priori. In de tijd van Cosimo I werden zijn soldaten hier ondergebracht, die Lanzichenecchi werden genoemd. Hierdoor wordt de loggia sindsdien de Loggia dei Lanzi genoemd. Deze elegante loggia, gebouwd door Benci da Cione en Simone Talenti als deel van het Palazzo Vecchio complex werd in 1381 geopend. De drie grote bogen steunen op bundelpijlers. Boven deze pijlers ziet u reliëfpanelen met allegorische voorstellingen van de vier kardinale deugden, ontworpen door Agnolo Gaddi. De luchtige elegantie van het bouwwerk is typerend voor de laatgotische stijl en contrasterend met het gesloten en wat grimmige karakter van het Palazzo Vecchio.

De loggia werd gebruikt voor ceremonies en voor de afkondigingen van de bevelschriften van de Signoria. Tegenwoordig is de loggia een soort openluchtmuseum met een belangrijke groep beelden. De beelden hebben allemaal iets gewelddadig. Zo ziet u links het beeld van Perseus, een schepping van Benvenuto Cellini uit het midden van de 16de eeuw. De held is afgebeeld nadat hij zojuist de Medusa heeft onthoofd. Met het zwaard in de ene en het afgehakte hoofd triomfantelijk omhooggehouden in de andere hand staat hij trots op het lichaam van het vrouwelijke monster.

Onder de rechterboog staat de Verkrachting van de Sabines van de hand van Giambologna. In de tweede rij, aan de rechterkant staat een ander beeld van Giambologna, Hercules in gevecht met de Centaur Nessus. Verder is er Menelaus die het stervende lichaam van Patroclus ondersteund, een Romeinse kopie van het Griekse origineel en de Verkrachting van Polixena van Pio Fedi. Tegen de achterwand van de loggia staan nog zes Romeinse beelden die grondig zijn gerestaureerd.

Het is lastig om de Loggia dei Lanzi goed te fotograferen vanwege de grote aantallen toeristen. Om de haverklap staat er weer iemand bij een beeld te poseren. Dus voor een goede foto, moet u vroeg uw bed uit!

Prev1...234Next Page 3 of 4
©