Home Tags Posts tagged with "Battistero"

Battistero

Battistero

De Battistero van Siena is gebouwd in een soort crypte die u langs de achterkant van de kerk kunt betreden. Bij de dom moet u naar rechts lopen en vervolgens de trappen afdalen. Daar bevindt zich de ingang van het baptisterium, de doopkapel. De façade is nooit afgebouwd en is dan ook geen prettig gezicht. Desondanks komen er veel bezoekers naar het Battistero. Zij komen slechts met één doel, en dat is blik werpen op de doopvont die aan het begin van de 15de eeuw werd ontworpen door de uit Siena afkomstige Jacopo della Quercia. Hij kreeg hulp van vele andere kunstenaars waaronder Lorenzo Ghiberti en Donatello. De doopvont bestaat uit een zeshoekig bekken, waarin een pijler een eveneens zeshoekig ciborium ondersteunt met daarbovenop een door Della Quercia vervaardigd beeld van Johannes de Doper.

Battistero San Giovanni

Tegenover de kathedraal van Pistoia staat de Battistero San Giovanni, de doopkapel van de stad. In de eerste helft van de 14de eeuw gaf het stadsbestuur opdracht aan architect Andrea Pisano om een doopkapel te ontwerpen. Onder de bezielende leiding van bouwmeester Cellino di Nese werd in recordtempo deze doopkapel gebouwd. Het achthoekige monument heeft drie portalen en geheel bekleed met horizontale strepen wit en groen marmer. De eveneens achthoekige koepel maakt het geheel passend.

Alle drie de portalen zijn rijkelijk gedecoreerd maar het hoofdportaal springt er tussen uit. Aan beide kanten zijn gebeeldhouwde kapitelen te vinden alsmede een lunet met een beeldengroep waarvan de Madonna met kind het werk is van Nino en Tommasso Pisano. Hierboven bevindt zich een roosvenster. Een andere bezienswaardigheid in deze kerk is de 13de eeuwse doopvont. Naar verluidt werd deze gemaakt door de relatief onbekende kunstenaar Lanfranco da Como. Hij heeft vele soorten marmer gebruikt die over waren van de bouw.

Battistero

De Battistero van Pisa is te vinden op de Campo dei Miracoli en op steenworpafstand van de kathedraal en de Toren van Pisa. In 1153 begon Diotisalvi met de bouw van het met wit Carraramarmer beklede baptisterium. De elegante doopkapel staat zoals in Italië gebruikelijk los van de kathedraal. De buitenkant van het ronde gebouw sluit qua stijlelementen en decoratie nauw aan bij de dom. De Battistero van Pisa is de grootste doopkapel ter wereld. Het heeft een omtrek van 107 meter, een diameter van 35 meter en een hoogte van 55 meter. Volgens een inscriptie, die kan worden gevonden tussen twee pilaren in de kapel, werd het monument in 1278 herbouwd. Rondom de doopkapel zijn kleine bogen gebouwd die zijn versierd met bustes en sculpturen die zijn gemaakt door Nicola en Giovanni Pisano. In het midden van de doopkapel staat een mooi christelijke doopvont. Naast het altaar staat de preekstoel die wordt toegeschreven aan Pisano en dateert uit 1260. U kunt naar boven lopen en door de kleine raampjes heeft u een mooi uitzicht op de kathedraal. Leuk is dat de vrouw die bij de ingang staat, af en toe wat zingt zodat u kunt horen hoe mooi de akoestiek is!

Battistero di San Giovanni

De Battistero di San Giovanni ligt recht tegenover de Dom van Florence en is wereldberoemd vanwege de met reliëfs versierde, vergulde bronzen deuren, waarvan de naar de dom gerichte Porta del Paradiso van Ghiberti de beroemdste is. Nadat Lorenzo Ghiberti een door een kledinggilde uitgeschreven competitie voor het vervaardigen van het noordportaal had gewonnen, werd ook het maken van de reliëfs voor dit portaal aan hem toevertrouwd. De beroemde panelen, die dagelijks honderden keren worden gefotografeerd, zijn echter niet meer de originele.

De geschiedenis van de doopkapel gaat ver terug, maar haar oorsprong is vaag. Deskundigen vermoeden dat op deze plaats al in de 4de/5de eeuw een Romeins bouwwerk stond. Zekerder zijn zij ervan dat dit gebouw in de 7de eeuw werd vervangen door een vroegchristelijke doopkerk, gebouwd om de bekering van de Longobardische koningin Theodelinde te bezegelen. Maar waarschijnlijk is de kerk tot op de fundamenten afgebroken toen in de 11de/12de eeuw het gebouw dat er nu staat, verrees: achthoekig. met een vrij spits toelopend piramidedak dat wordt gekroond door een eveneens achthoekige lantaarn met ranke zuiltjes. Samen met de S. Miniato al Monte is het baptisterium de oudste kerk in Florence. Beide zijn voorbeelden van Florentijns-romaanse architectuur.

Gedurende de 12de eeuw was het baptisterium enige jaren de kathedraal van Florence. In de 12de/13de eeuw werd de buitenkant met marmer bekleed. U ziet twee verdiepingen met daarboven een soort tamboer waarop het dak steunt. Alle zijn versierd met geometrische figuren van groen en wit marmer. De benedenverdieping bevat aan drie zijden een portaal en aan één zijde een rechthoekige uitbouw, die in de 13de eeuw werd toegevoegd. De verdieping daarboven heeft aan iedere zijde drie blinde bogen waaronder vensters zijn aangebracht. De zijden van de tamboer worden gesierd door in drie vlakken verdeelde vierkanten, die van elkaar worden gescheiden door klassiek aandoende halfzuiltjes. De acht met wit en groen marmer beklede zijden worden van elkaar gescheiden door eveneens wit-groen gestreepte hoekpilasters.

De bronzen deur aan de zuidkant werd in de eerste helft van de 14de eeuw vervaardigd door Andrea Pisano. De reliëfs beelden het leven van Johannes de Doper en de kardinale en theologische deugden uit. Boven het portaal ziet u een beeldengroep, voorstellend Johannes de Doper tussen de beul en Salomé, een 16de-eeuws werk van Vincenzo Danzi. Aan het begin van de 15de eeuw maakte Ghiberti het noordportaal. De beeldengroep erboven, Johannes de Doper tussen de Leviet en de Farizeeër, is een werk uit het begin van de 16de eeuw van Giovan Prancesco Rustici.

In 1425 begon Ghiberti aan de in 1452 voltooide Porta del Paradiso (Paradijspoort), het beroemde oostportaal dat zo genoemd wordt omdat Michelangelo ooit opmerkte dat het portaal niet zou misstaan bij de ingang van het paradijs. Opvallend is dat hier de reliëfs niet meer worden ingekaderd door gelobde omlijstingen, maar de panelen volledig vullen. Weergegeven zijn tien scènes uit het Oude Testament. De beeldengroep boven het portaal stelt de Doop van Christus voor en is een 16de-eeuws werk van Andrea Sansovino. De reliëfs op de drie deuren geven in de volgorde waarin ze zijn gemaakt de overgang weer van gotiek, via late gotiek naar Renaissance.

Het interieur maakt een zeer ruimtelijke indruk. Ook hier zie je weer een overdaad aan geometrische figuren van ingelegd marmer. Maar het opvallendste element in het interieur is de enorme mozaïekcyclus in Byzantijnse stijl die de koepel en de apsis siert. Hij werd aangebracht in de 13de eeuw door veelal onbekende Venetiaanse en Florentijnse kunstenaars, onder wie, naar men vermoedt, Cimabue en in ieder geval Coppo da Marcovaldo. Centraal staat de Christusfiguur, een werk van Coppo, met links en rechts ervan een cyclus die het Laatste Oordeel voorstelt. Kijk eens hoe de geredden juichend uit hun doodskisten springen en hoe de verdoemden in de hel worden opgewacht door enge duivels. Andere scènes rondom zijn: de Schepping en de Zondvloed, het verhaal van Jozef, scènes uit het leven van Maria en Jezus en van Johannes de Doper. Voorts zijn heiligen en kerkvaders afgebeeld.

Voor het grafmonument van paus Johannes XXIII maakte Donatello de liggende pausfiguur. Het ook door Donatello voor het baptisterium gemaakte houten beeld van Maria Magdalena staat tegenwoordig bij de beelden van de campanile in het Museo dell’Opera del Duomo. Tegenover de zuidkant van het baptisterium (hoek Via Calzaioli) ziet u de laatgotische Loggia del Bigallo, deel uitmakend van een gebouw dat in de 14de eeuw werd verbouwd tot oratorium voor de Compagnia Maggiore di S. Maria del Bigallo, een orde die zich bezighield met het verplegen van pelgrims en het opvangen van weeskinderen. Nu huisvest het een klein museum met kunstwerken die de geschiedenis van de orde illustreren.